The phenomenon of interference in light waves from two sources was first demonstrated by Thomas Young in 1801. In this period it was known that sound travels with waves and also that light diffracts passing through a slit. In original experiment, a point source of light illuminates two narrow adjacent slits in a screen, and the image of the light that passes through the slits is observed on a second screen. The dark and light regions are called interference fringes, the constructive and destructive interference of light waves. Young had demonstrated the wave-like properties of light.
 



 



When the light pass through each slit diffracts. The two waves could add together constructively or destructively. In constructive interference, the amplitude of the resultant wave is greater than that of either of the individual waves, while in destructive interference, the resultant amplitude is less than that of either of the individual waves. The light from the two slits produces a visible pattern on screen which consists of a series of bright and dark parallel bands called fringes.
 

 

 

Το 1801 ο άγγλος φυσικός Τόμας Γιανγκ παρουσίασε ένα πείραμα που ανέτρεψε τις αντιλήψεις της εποχής του για το φως. Ο Γιανγκ είχε μελετήσει τους μηχανισμούς της ανθρώπινης όρασης και ομιλίας και αναζητούσε αναλογίες ανάμεσα στο φως και στον ήχο. Πολλοί σύγχρονοί του πίστευαν ότι ο ήχος διαδίδεται με κύματα. Οι φωτεινές ακτίνες εξαπλώνονται ή περιθλώνται όταν περνάνε μέσα από μια πολύ στενή σχισμή. Προχωρώντας παραπέρα ο Γιανγκ εξακρίβωσε τι συμβαίνει όταν μια δέσμη από λευκό φως περνάει από δύο σχισμές, που βρίσκονται δίπλα δίπλα, και στη συνέχεια πέφτει πάνω στην οθόνη. Όταν οι σχισμές, γίνονταν πολύ στενές και απείχαν ελάχιστα μεταξύ τους, το φως σχημάτιζε πάνω στην οθόνη χρωματιστές λωρίδες –τους κροσσούς συμβολής. Ο Γιανγκ συνειδητοποίησε ότι τέτοιες λωρίδες μπορούσαν να δημιουργηθούν μόνον από κύματα.
 





 

Στο πείραμα αυτό, καθώς το φως διέρχεται από τις δύο σχισμές υφίσταται περίθλαση. Τα κύματα που φεύγουν από τις δύο σχισμές κάποτε συναντιούνται. Μερικές φορές συμβαίνει να είναι συγχρονισμένα και άλλες φορές είναι λίγο ή τελείως ασυντόνιστα. Τα συγχρονισμένα κύματα θα προστεθούν, ενώ τα εντελώς ασυντόνιστα θα αλληλοεξουδετερωθούν. Πέφτοντας στην οθόνη, το φως θα δημιουργήσει εναλλασσόμενους σκοτεινούς και φωτεινούς "κροσσούς", που αντιστοιχούν σε καταστρεπτική και ενισχυτική συμβολή.