Η διεθνής κοινότητα έχει ιδρύσει μια σειρά από δικαστήρια για την επίλυση διαφορών που σχετίζονται με το διεθνές δίκαιο. Η νομική τους φύση ποικίλλει, ενώ το πεδίο δικαιοδοσίας τους καθώς και η δεσμευτική ισχύς της νομολογίας τους εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από την αντίστοιχη ιδρυτική πράξη.

Τα περισσότερα διεθνή δικαστήρια διαθέτουν δικτυακούς τόπους που παρέχουν πρόσβαση στις αποφάσεις και τις γνωμοδοτήσεις τους. Ακολουθεί μη εξαντλητικός κατάλογος τέτοιου είδους δικτυακών τόπων:

• ΕΔΑΔ - Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων: το δικαστήριο ιδρύθηκε από το Συμβούλιο της Ευρώπης με σκοπό να διασφαλίζει την τήρηση των δικαιωμάτων που περιλαμβάνονται στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Η βάση δεδομένων του ΕΔΑΔ περιλαμβάνει επίσης ενημερωτικά σημειώματα που αφορούν τη νομολογία. 
• ΔΔ - Διεθνές Δικαστήριο: το βασικό δικαστικό όργανο των Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ), το οποίο ιδρύθηκε βάσει του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών. Ρόλος του Διεθνούς Δικαστηρίου είναι να διευθετεί, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, νομικές διαφορές που υποβάλλουν σε αυτό τα κράτη και να παρέχει συμβουλευτικές γνωμοδοτήσεις σχετικά με νομικού χαρακτήρα ερωτήματα που του απευθύνουν τα εξουσιοδοτημένα όργανα των Ηνωμένων Εθνών και εξειδικευμένοι οργανισμοί.
• ΔΠΔ - Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο: ανεξάρτητο, μόνιμο δικαστήριο που δικάζει άτομα που κατηγορούνται για τα πλέον σοβαρά εγκλήματα που αφορούν τη διεθνή κοινότητα, δηλαδή γενοκτονία, εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και εγκλήματα πολέμου.
• ITLOS - Διεθνές Δικαστήριο για το Δίκαιο της Θάλασσας: ιδρύθηκε βάσει της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας των Ηνωμένων Εθνών.
• Δικαστήριο ΕΖΕΣ: το δικαστήριο αυτό, το οποίο ιδρύθηκε από την Ευρωπαϊκή Ζώνη Ελευθέρων Συναλλαγών (ΕΖΕΣ) ασκεί τη δικαστική λειτουργία εντός του συστήματος της ΕΖΕΣ, ερμηνεύοντας τη Συμφωνία για τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο (ΕΟΧ) όσον αφορά τα κράτη της ΕΖΕΣ που συμμετέχουν στη Συμφωνία. Επί του παρόντος, αυτά τα κράτη της ΕΖΕΣ είναι η Ισλανδία, το Λιχτενστάιν και η Νορβηγία.

Επιπλέον, υπάρχουν διάφορες βάσεις δεδομένων και πηγές πληροφόρησης σχετικά με τη διεθνή νομολογία. Ακολουθούν ορισμένα μόνο παραδείγματα (τα οποία δεν επιλέχθηκαν με βάση την ποιότητα ή το περιεχόμενο):

• JURE: βάση δεδομένων που δημιουργήθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και περιλαμβάνει νομολογία σχετικά με τη δικαιοδοσία σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις, καθώς και την αναγνώριση και την εκτέλεση δικαστικών αποφάσεων σε κράτος διαφορετικό από το κράτος έκδοσής τους. Στη βάση αυτή συμπεριλαμβάνεται, λοιπόν, η νομολογία σχετικά με συναφείς διεθνείς συμβάσεις (π.χ. Σύμβαση των Βρυξελλών του 1968, Σύμβαση του Λουγκάνο του 1988) καθώς και η νομολογία της ΕΕ και των κρατών μελών.
• Το Παγκόσμιο Ινστιτούτο Νομικής Πληροφόρησης (WorldLII) (νομικό ερευνητικό ίδρυμα που αναπτύχθηκε μέσω της συνεργασίας διαφόρων ινστιτούτων νομικής πληροφόρησης και άλλων οργανισμών): βάση δεδομένων και σύνδεσμοι για δικαστήρια και νομολογία 
• Το  Κέντρο Διεθνούς Δικαίου Lauterpacht  του Πανεπιστημίου του Cambridge

Και τα εθνικά δικαστήρια εφαρμόζουν και ερμηνεύουν το διεθνές δίκαιο, οπότε και οι δικές τους αποφάσεις και γνωμοδοτήσεις είναι επίσης συναφείς. Ορισμένες από τις προαναφερθείσες βάσεις δεδομένων νομολογίας περιλαμβάνουν νομολογία των εθνικών δικαστηρίων. Μπορείτε επίσης να βρείτε σχετικές πληροφορίες μέσω των σελίδων για τη νομολογία των κρατών μελών και τη νομολογία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Οι πληροφορίες που περιλαμβάνονται στην παρούσα σελίδα δεν απηχούν κατ’ ανάγκη την επίσημη θέση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Η Επιτροπή δεν αναλαμβάνει καμία απολύτως ευθύνη όσον αφορά πληροφορίες ή δεδομένα που περιέχονται ή αναφέρονται στο παρόν έγγραφο. Παρακαλείσθε να συμβουλευθείτε την ανακοίνωση νομικού περιεχομένου σχετικά με το καθεστώς πνευματικής ιδιοκτησίας που διέπει τις σελίδες των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων.