Η ιστορία της σοκολάτας
Πριν 12.000 χρόνια περίπου, στη σκιά των μεγάλων δέντρων της ζούγκλας του Αμαζόνιου, ανατολικά από τις Άνδεις, πρωτοεμφανίζεται ένα χαμηλό θαμνώδες δέντρο, που έμελλε να γίνει γνωστό και αγαπητό, σε ολόκληρη τη γη.
Οι ιθαγενείς κάποια στιγμή πρόσεξαν τους περίεργους καρπούς του, τους δοκίμασαν και κατάλαβαν ότι υπάρχει κάτι το ιδιαίτερο με αυτό το δέντρο, τον άγριο πρόγονο του σημερινού κακαόδεντρου. Η γνώση πέρασε από στόμα σε στόμα στις επόμενες γενιές. Όταν το ανθρώπινο είδος οργάνωσε τη ζωή του γύρω από τη γεωργία, το καλλιέργησε και το ενέταξε στην καθημερινή ζωή του.Από γλωσσολογικές μελέτες, έχουμε ενδείξεις ότι το ρόφημα κακάο ήταν γνωστό στους Ολμέκους, ήδη από το 1000 πΧ.
Οι πρώτες αρχαιολογικά τεκμηριωμένες καλλιέργειες του κακαόδεντρου (με την επίσημη σημερινή ονομασία Theobroma Cacao), έγιναν από τους Μάγια, χιλιάδες χρόνια περίπου, πριν από την εποχή μας. Η παρασκευή του ροφήματος κακάο, άρχισε σύντομα να γίνεται δημοφιλής. Δεκατέσσερα πήλινα αγγεία των Μάγια, που βρέθηκαν άπλυτα (στην Colha, Belize), απέδειξαν ότι έπιναν κακάο τουλάχιστον από το 600 πΧ. Ο πολύτιμος καρπός του κακαόδεντρου, άρχισε να δίνει τη βασική ύλη για ένα από τα δημοφιλέστερα τρόφιμα όλων των εποχών, του οποίου οι ιδιότητες στη ψυχοσωματική σφαίρα του ανθρώπινου οργανισμού, θεωρούνται μοναδικές και σχεδόν «μαγικές».
Οι Αζτέκοι που κατοικούσαν βορειότερα, δεν είχαν το κατάλληλο κλίμα για την καλλιέργεια, αλλά αποκτούσαν μέσω του εμπορίου τεράστιες ποσότητες. Έτριβαν τους σπόρους του κακάο και με τη σκόνη τους αρωμάτιζαν ένα μίγμα από βανίλια, καλαμπόκι, κόκκινες καυτερές πιπεριές και ζεστό νερό. Ονόμαζαν αυτό το ρόφημα «ξοκολάτλ», δηλαδή «πικρό νερό», και το θεωρούσαν δυναμωτικό, χωνευτικό και φάρμακο για όλες τις ασθένειες! Το καυτό νερό είναι απαραίτητο για να απελευθερωθούν οι ενεργές ουσίες και το άρωμα του κακάο. Και σήμερα στο Μεξικό, όταν θέλουν να πουν ότι το νερό είναι καυτό, λένε «Como agua para chocolate» (όπως το νερό για σοκολάτα). Οι κόκκοι του κακάο ήταν πολύτιμοι, άξιζαν όσο το χρυσάφι, και σε κάποιες εποχές, χρησιμοποιήθηκαν και σαν πραγματικό νόμισμα στις εμπορικές συναλλαγές, π.χ. με 10 σπόρους κακάο αγόραζες ένα κουνέλι, ενώ με 100 έναν σκλάβο! Την εποχή εκείνη οι σπόροι προσφέρονταν συνήθως στους Θεούς και τους βασιλιάδες!
Οι ντόπιοι κάτοικοι της Αμερικής (του σημερινού Μεξικού) σέρβιραν σοκολάτα στους ευρωπαίους εξερευνητές από τις αρχές του 15ου αιώνα. Από μόνη της η σοκολάτα έχει πικρή γεύση, αλλά η ζάχαρη που μεταφέρονταν από τις αποικίες της Αμερικής και της Καραϊβικής την έκανε τελικά γλυκιά στην ευρωπαϊκή γεύση. Όταν στα 1519 ο Ισπανός Κορτέζ κατέκτησε το Μεξικό και ανάγκασε τον βασιλιά των Ατζέκων, Μοντεζούμα, να παραδοθεί μαζί με όλους τους θησαυρούς του, ανάμεσά τους ανακάλυψε τους σπόρους του κακαόδεντρου! Ο Κορτέζ δοκίμασε το κακάο και ενθουσιάστηκε. Έστειλε μια μεγάλη ποσότητα στην Ισπανία, ξεκινώντας από τα παλάτια και τις βασιλικές αυλές. Το κακάο έγινε το ρόφημα της μόδας σε όλη την Ευρώπη!