Χοροί

 Οι παραδοσιακοί χοροί στην Ελλάδα παρουσιάζουν μεγάλη ποικιλία. Κάθε περιοχή ή χωριό της  Ελλάδας έχει τους δικούς του χορούς, οι οποίοι διαφέρουν από περιοχή σε περιοχή ή ακόμη και από  χωριό σε χωριό. Αυτή η διαφορά των χορών οφείλεται σε λόγους όπως το κλίμα, ο τρόπος ζωής των  κατοίκων, οι πόλεμοι και οι καταστροφές.

Οι ελληνικοί παραδοσιακοί χοροί χωρίζονται ανάλογα με την περιοχή προέλευσής τους σε δύο βασικές ομάδες: τους στεριανούς και τους νησιώτικος.

Η ονομασία κάθε χορού προκύπτει:

α) από την ονομασία της περιοχής που χορεύεται

β) από τα λόγια του τραγουδιού που συνοδεύουν το χορό

γ) από την τοποθέτηση των χορευτών

δ) από τη λαβή των χεριών

ε) από κάποια αντικείμενα που χρησιμοποιούνται (π.χ. μαντίλι)

στ) Από τις ομάδες που το χόρευαν (π.χ. χασάπικος, μηχανικός )

Γενικά πάντως η μορφολογία του εδάφους του κάθε τόπου, παίζει ουσιαστικό ρόλο στην διαμόρφωση του ύφους των χορών που χορεύονται στον τόπο αυτό. Έτσι οι νησιώτικοι χοροί είναι περισσότερο πηδηχτοί, με πιο πολύπλοκες κινήσεις των ποδιών και φέρνουν στο νου, με τα συχνά τους σουσταρίσματα, τον θαλασσινό κυματισμό του Αιγαίου.

Αντίθετα, οι βουνίσιοι χορεύουν πιο βαριά, πιο έντονα, με ένα πείσμα –θα ’λεγε κανείς- που βγαίνει

κατ’ ευθείαν μέσα από τη σκληρότητα της μάχης με τις αντιξοότητες της ζωή των ορεινών.

Το πιο διαδεδομένο σχήμα των Ελληνικών χορών είναι το κυκλικό,ενώ συναντάμε και το Διπλοκάγκελο, την Ευθεία Γραμμή (π.χ. στον Αργό Χασάπικο ή στο Φυσούνι), το ζευγαρωτό και το αντικριστό σχήμα.

Σε αυτό το σημείο θα παραθέσουμε περιληπτικά αλλά ουσιαστικά στοιχεία για τους Ελληνικούς παραδοσιακούς χορούς κατά περιοχές.