Κοινωνιολογία της Εκπαίδευσης
Η Κοινωνιολογία της εκπαίδευσης αποτελεί κλάδο της
Κοινωνιολογίας. Παρουσιάζει την εκπαίδευση ως έναν πολυσύνθετο κοινωνικό
θεσμό μετάδοσης γνώσης αλλά και αναπαραγωγής των υφισταμένων κοινωνικών,
οικονομικών και πολιτισμικών δομών. Εξετάζει τη διαμόρφωση του
εκπαιδευτικού θεσμού μέσω των βασικών θεωριών που εξηγούν τη δομή και
κυρίως τις λειτουργίες της εκπαίδευσης, καθώς και τη συσχέτισή της με
ευρύτερες αλλαγές των εκπαιδευτικών συστημάτων, κυρίως της Δύσης.
Η
εκπαίδευση θεωρείται συχνά ως μια θεμελιωδώς αισιόδοξη ανθρώπινη
προσπάθεια που χαρακτηρίζεται από φιλοδοξίες για εξέλιξη και βελτίωση.
Νοείται από πολλούς ως μέσο για να ξεπερνάμε εμπόδια, να επιτυγχάνουμε
μεγαλύτερη ισότητα και να αποκτούμε πλούτο και κοινωνικό στάτους. Η
εκπαίδευση γίνεται αντιληπτή ως ένα μέρος όπου τα παιδιά μπορούν να
αναπτυχθούν ανάλογα τις ατομικές τους ανάγκες και δυνατότητες. Πολλοί θα
έλεγαν ότι ο σκοπός της εκπαίδευσης πρέπει να είναι να βοηθά το άτομο να
αναπτύσσει τις δυνατότητες του στο έπακρον και να του δώσει την ευκαιρία
να επιτύχει στη ζωή του όσα του επιτρέπουν οι φυσικές του ικανότητες.
Λίγοι θα υποστήριζαν ότι κάθε εκπαιδευτικό σύστημα επιτυγχάνει αυτό το
στόχο τέλεια. Κάποιοι παίρνουν μια σχετικά αρνητική οπτική,
υποστηρίζοντας ότι το εκπαιδευτικό σύστημα είναι σχεδιασμένο με τη
πρόθεση να επιφέρει τη κοινωνική αναπαραγωγή της ανισότητας.
Η ΝΕΑ ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ
ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ
uΗ νέα κοινωνιολογία της
εκπαίδευσης ενδιαφέρεται για το περιεχόμενο της εκπαίδευσης κι όχι για
τη δομή ή την οργάνωση του εκπαιδευτικού συστήματος. Η επιχειρηματολογία
των κοινωνιολόγων της νέας κοινωνιολογίας αναλύεται στα εξής στοιχεία:
α. Η γνώση είναι
κοινωνική κατασκευή
β. Η αλήθεια και η
ορθότητα είναι κοινωνικές κατασκευές
γ. Η ικανότητα και η
ευφυΐα είναι κοινωνικές κατασκευές και σ’αυτές οφείλεται η εκπαιδευτική
αποτυχία.
δ. Η εκπαιδευτική γνώση
δεν είναι ανώτερη από την καθημερινή γνώση
|