Μοιράζουμε ρόλους, χρησιμοποιούμε ένα μακρύ σπάγκο και το σενάριο ξετυλίγεται...

Οι μαθητές γράφουν...

"Την ομάδα μας επισκέφτηκε μια κυρία από το WWF. Στην αρχή μας συστήθηκε και μας πρότεινε να παίξουμε ένα παιχνίδι. Το παιχνίδι ήταν να λέει ο καθένας ένα ζώο που είναι υπό εξαφάνιση. Όποιος δεν έβρισκε ζώο του έδινε εκείνη ένα. Τα ζώα ήταν πάρα πολλά!
Μετά από το παιχνίδι και τη συζήτηση βγήκαμε έξω σε ένα μικρό «πάρκο» δίπλα από το σχολείο και καθίσαμε εκεί. Κάποια στιγμή ξαπλώσαμε για να ακούσουμε όλους τους ήχους. Στη συνέχεια έπρεπε να κάνουμε αναγνώριση περιβάλλοντος και να μαζέψουμε φυτά που υπήρχαν στο οικοσύστημα. Στην αρχή δυσκολευτήκαμε να βρούμε διάφορα ζώα και φυτά, αλλά μετά πήραμε φόρα και μαζέψαμε αρκετά. Επίσης μάθαμε σε τι χρησιμεύει το μανιτάρι (αποδόμητης).
Όταν γυρίσαμε στην τάξη κάθε ομάδα έφτιαξε μια αναπαράσταση του τοπίου από το οποίο μαζέψαμε τα χόρτα, τα μανιτάρια κλπ. Κατά τη διάρκεια κατασκευής των κολάζ βρήκαμε μικρά ζώα μέσα στα φύλλα, αλλά τα αφήσαμε!
Στη συνέχεια παίξαμε ένα άλλο παιχνίδι (ομοιόστασης οικοσυστήματος). Ο καθένας έπαιρνε ένα όνομα φυσικού στοιχείου (πχ. νερό), φυτού ή ζώου. Κρατούσε ο πρώτος ένα σπάγκο και τον έδινε σε κάποιο άλλο άτομο που συμβόλιζε κάτι το οποίο χρειαζόταν για να επιβιώσει. Στο τέλος όλοι κρατούσαμε μια άκρη του σπάγκου. Τότε άρχιζε να συμβαίνει κάτι, για παράδειγμα φωτιά, και επηρεαζόταν διάφορα μέλη του οικοσυστήματος. Αυτοί που «πέθαιναν», έκαναν πίσω αφήνοντας το σπάγκο και οι υπόλοιποι τραβούσαν για να μην πέσει κάτω. Σιγά-σιγά το σκοινί χαλάρωνε, μέχρι που έπεσε κάτω. Έτσι φάνηκε πως με τις ενέργειές του ο άνθρωπος σκοτώνει ολόκληρο το οικοσύστημα του δάσους.
Μετά το τέλος του παιχνιδιού η κυρία της wwf έφυγε και έτσι τελείωσε αυτό το μάθημα. Μου άρεσε πάρα πολύ η επίσκεψη του wwf στο σχολείο μας και ελπίζω να ξανάρθει!"