Ο Ισαάκ Νεύτων ήταν Άγγλος φυσικός και μαθηματικός (1643–1727). Θεωρείται πατέρας της Κλασικής Φυσικής, καθώς ξεκινώντας από τις παρατηρήσεις του Γαλιλαίου αλλά και τους νόμους του Κέπλερ για την κίνηση των πλανητών διατύπωσε τους τρεις μνημειώδεις νόμους της κίνησης και το «νόμο της βαρύτητας». Μεγάλης ιστορικής σημασίας υπήρξαν ακόμη οι μελέτες του γύρω από την έννοια του φωτός, καθώς επίσης και η συμβολή του στη θεμελίωση των σύγχρονων μαθηματικών και συγκεκριμένα επί του διαφορικού και ολοκληρωτικού λογισμού.

Σχετικά με τον περίφημο νόμο της βαρύτητας, θρυλείται πως μια μέρα, εκεί που καθόταν στη ρίζα μιας μηλιάς και διάβαζε, είδε να πέφτει ένα μήλο - φαινόμενο κοινότατο αλλά τον έβαλε σε σκέψεις. Του ήρθε ξαφνικά η ιδέα πως τα διάφορα σώματα πέφτουν στη γη, γιατί η γη ασκεί πάνω τους μια έλξη. Επί δεκατέσσερα ολόκληρα χρόνια εργάστηκε πάνω σε αυτό το θέμα, ώσπου τελικά παρουσιάστηκε μπροστά στη Βασιλική Εταιρία του Λονδίνου και εξέθεσε τη θεωρία του για την «παγκόσμια έλξη», ότι δηλαδή η βαρύτητα είναι ένας νόμος φυσικός που διέπει τα πάντα στο Σύμπαν, από τους μακρινούς πλανήτες έως το ώριμο μήλο που πέφτει από τη μηλιά.