Προκειμένου να ορίσουμε με ακρίβεια την έννοια του περιβάλλοντος θα λέγαμε ότι «περιβάλλον δεν είναι ένα χαοτικό σύνολο από ανεξάρτητα μέρη», αλλά είναι το σύνολο των συνθηκών, στις οποίες ζει και αναπτύσσεται ένας οργανισμός. Ως έννοια είναι πολυσήμαντη, πολύπλοκη και ρευστή. Είναι το σύστημα λεπτών και ευαίσθητων ισορροπιών, το οποίο πρέπει να παραμένει αδιατάρακτο και συνεχώς προστατευόμενο, εντός ενός πλαισίου, φυσικών, κοινωνικών, πολιτικών και αισθητικών προσεγγίσεων, νόμων και πρακτικών. Επίσης, θεωρούμενο από άλλη οπτική γωνία, μπορεί να οριστεί ως το σύνολο των φυσικών και ανθρωπογενών παραγόντων και στοιχείων, τα οποία βρίσκονται σε αλληλεπίδραση και αλληλεξάρτηση και επηρεάζουν την οικολογική ισορροπία, την ποιότητα της ζωής και την υγεία του ανθρώπου, την ιστορική και πολιτιστική παράδοση καθώς και όλες τις αισθητικές αξίες.

Οι υπερβατικές ανθρώπινες επεμβάσεις επί του περιβάλλοντος είχαν ως αποτέλεσμα τη διατάραξη της περιβαλλοντικής ισορροπίας, την αλλοίωση των φυσικών του διεργασιών και την υποβάθμιση της ποιότητας της ανθρώπινης ζωής. Το αποκορύφωμα δε των αρνητικών τους συνεπειών είναι ότι έφτασαν να θέσουν σε κίνδυνο τη βιωσιμότητα του πλανήτη δημιουργώντας παράλληλα πολλά και επικίνδυνα προβλήματα και σοβαρά περιβαλλοντικά ατυχήματα. Τα μεγαλύτερα και κυριότερα σύγχρονα περιβαλλοντικά προβλήματα – γνωστά ως « παγκόσμια περιβαλλοντικά προβλήματα»- είναι μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα : H εξασθένιση της στοιβάδας του όζοντος, το φαινόμενο του θερμοκηπίου, η ρύπανση του περιβάλλοντος εν γένει, η υποβάθμιση και ρύπανση βασικών περιβαλλοντικών πόρων, όπως του αέρα, του νερού (λίμνες, θάλασσες, ωκεανοί), του εδάφους, το φαινόμενο της ερημοποίησης και η μείωση της βιοποικιλότητας.

Η συνειδητοποίηση των κινδύνων αυτών συντελέστηκε με αργό ρυθμό, πράγμα που σήμερα το αποδεικνύουν τα γεγονότα, καθώς η υποβάθμιση και καταστροφή του περιβάλλοντος αποτελούν μία εκτεταμένη και γεμάτη κινδύνους πραγματικότητα. Και τούτο, διότι ασφαλώς και η φύση έχει τα όρια της. Δεν είναι δυνατόν επομένως να ανέχεται απ’ αόριστον, χωρίς επιζήμιες συνέπειες, οποιεσδήποτε και οσεσδήποτε επιβαρύνσεις. Οι αλόγιστες παρεμβάσεις του ανθρώπου στο περιβάλλον και η καταχρηστική χρησιμοποίηση και εκμετάλλευση του φυσικού πλούτου οδηγούν, αν όχι άμεσα, μεσοπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα σε ολέθριες συνέπειες. Υποβαθμίζονται καταστρέφονται ή εξαφανίζονται πρωταρχικά για τη ζωή αγαθά θεωρούμενα μέχρι πρότινος ανεξάντλητα ή αναλλοίωτα, όπως το καθαρό νερό, ο καθαρός αέρας, τα φυσικά τοπία τα ζώα, τα φυτά. Μεταβάλλονται σε αρνητική κατεύθυνση σε κλιματολογικές συνθήκες, υπονομεύεται η ποιότητα της διατροφής μας, απειλείται πολύπλευρα η υγεία μας εμποδίζεται η διαστρέφεται η φυσιολογική ανάπτυξη του ψυχικού μα κόσμου.

Ως προστασία του περιβάλλοντος μπορούμε να ορίσουμε το σύνολο εκείνων των μέτρων και ενεργειών που στοχεύουν στην πρόληψη, την αποκατάσταση του περιβάλλοντος, προκειμένου να μην υποβαθμιστεί η ποιότητά του και να διατηρηθεί η βιωσιμότητά του. Ένα σημαντικό μέσο για την περιβαλλοντική προστασία ή και την αποτελεσματική αποκατάσταση των περιβαλλοντικών προβλημάτων είναι η τήρηση και εφαρμογή των σχετικών κανόνων δικαίου.