Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης Πανεπιστημίου Αθηνών

Μεταπτυχιακό: Εκπαιδευτική Τεχνολογία και Ανάπτυξη Ανθρώπινων Πόρων

 Εργασία ''Μηδικοί Πόλεμοι'' του Χρήστου Γιαννικόπουλου  

Η ναυμαχία της Μυκάλης

Ο ελληνικός στόλος το καλοκαίρι του 479 π. Χ. ήταν αγκυροβολημένος στη Δήλο υπό τις διαταγές του Λεωτυχίδη, προκειμένου να επιτηρεί τον περσικό στόλο που βρισκόταν στη Σάμο. Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο αριθμούσε 110 πλοία, ενώ ο Έφορος ανεβάζει τον αριθμό των πλοίων σε 250. Στα μέσα του καλοκαιριού παρουσιάστηκε στο Λεωτυχίδη και στον Αθηναίο στρατηγό Ξάνθιππο στη Δήλο πρεσβεία από τη Σάμο με αρχηγό τον Ηγησίστρατο για να ανακοινώσει ότι οι Ίωνες ήταν έτοιμοι να επαναστατήσουν εναντίον της περσικής συμμαχίας και να ζητήσουν τη βοήθεια των Ελλήνων. Ο περσικός στρατός, περιορισμένης αριθμητικής δύναμης (40.000 ανδρών), βρισκόταν στο ακρωτήριο της Μυκάλης υπό την ηγεσία του Τιγράνη, ενώ ο στόλος αριθμούσε, κατά τον Ηρόδοτο περίπου 300 πλοία μαζί με τα ιωνικά. Οι Πέρσες, μόλις πληροφορήθηκαν ότι ο ελληνικός στόλος έπλεε εναντίον τους με αρχηγό τον Σπαρτιάτη βασιλιά Λεωτυχίδη, έπλευσαν προς τη Μυκάλη, όπου ανέσυραν τα πλοία τους στην ξηρά και ενώθηκαν με το στράτευμα του Τιγράνη. Οι Έλληνες, αν και πολύ λιγότεροι (5.000 - 6.000 άνδρες), αποφάσισαν να επιτεθούν, αποβιβάστηκαν και εκείνοι και κάλεσαν τους Ίωνες να επαναστατήσουν. Πρώτοι επιτέθηκαν οι Αθηναίοι με τον Ξάνθιππο και κατόπιν οι Σπαρτιάτες και οι σύμμαχοι, οι οποίοι σχημάτισαν τείχος με τις ασπίδες τους όπως και στις Πλαταιές. Οι Έλληνες κατάφεραν να ανατρέψουν το τείχος και να τρέψουν σε φυγή τους εχθρούς που κατέφυγαν στο στρατόπεδό τους. Οι Πέρσες νικήθηκαν κατά κράτος και οι δύο αρχηγοί τους, ο στρατηγός Τιγράνης και ο ναύαρχος Μαρδόντης, σκοτώθηκαν. Η μάχη συνεχίστηκε εκεί και κρίθηκε τελικά από τη λιποταξία των Ιώνων. Οι Πέρσες προσπάθησαν να διαφύγουν προς το βουνό, αλλά οι Μιλήσιοι βοήθησαν στην εξόντωσή τους. Πριν αποχωρήσουν οι Έλληνες για τη Σάμο πυρπόλησαν τα περσικά πλοία που βρήκαν τραβηγμένα στην ακτή.

Αποτέλεσμα της νίκης αυτής, η οποία κατά την παράδοση συνέβη την ίδια μέρα με τη νίκη των Πλαταιών, ήταν η απελευθέρωση των νησιών και των ιωνικών πόλεων, οι οποίες ζήτησαν να γίνουν μέλη της Ελληνικής Συμμαχίας. Οι Πελοποννήσιοι αρνήθηκαν αντιπροτείνοντας να μεταναστεύσουν στην κυρίως Ελλάδα και να εγκατασταθούν στις πόλεις που είχαν μηδίσει. Στη συμμαχία έγιναν δεκτές μόνο η Χίος, η Λέσβος και η Σάμος.

Μετά τη ναυμαχία της Μυκάλης ο πόλεμος εναντίον των Περσών μεταβλήθηκε από αμυντικός σε επιθετικό. Οι Έλληνες αποφάσισαν να καταστρέψουν τη Σηστό για να εμποδίσουν ενδεχόμενη επιστροφή των Περσών στην Ελλάδα.

Πηγή :Εγκυκλοπαίδεια δομή, Ιστορία των Ελλήνων (Εκδόσεις Δομή)