ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΝΤΙΣΦΑΙΡΙΣΗΣ Η Αντισφαίριση, όπως και άλλα παιχνίδια με μπάλα, έχει ρίζες στην αρχαία Ελλάδα. Κατάγεται από το παιχνίδι «σφαιριστική» (5ος αιώνας π.Χ.), το οποίο παιζόταν με μία μεγάλη ελαφριά μπάλα και τα χτυπήματα γίνονταν με τις γροθιές ή τους ώμους. Με την πάροδο των χρόνων οι παίχτες άρχισαν να χρησιμοποιούν ένα τετράγωνο κομμάτι ξύλου. Το στερέωναν με θηλιά στον πήχη του χεριού και προσπαθούσαν με αυτό να χτυπήσουν τη μπάλα στον αέρα. Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα η Αντισφαίριση αποτελούσε παιχνίδι αναψυχής των ευγενών. Το 16ο αιώνα το άθλημα κάνει την εμφάνισή του στην Αγγλία, όπου πρωταθλητής ήταν ο βασιλιάς Ερρίκος ο 8ος. Ο αγωνιστικός χώρος, ο οποίος ονομαζόταν «tennis court» (γήπεδο τένις) αρχικά ήταν πέτρινος και χωριζόταν από ένα δίχτυ. Το παιχνίδι ονομαζόταν «royal tennis» (βασιλικό τένις) ή «real tennis» (πραγματικό τένις). Το πρώτο βιβλίο για την Αντισφαίριση είχε τίτλο «Tratallo dello Palla» και γράφτηκε το 1555. Η Αντισφαίριση άρχισε να παίρνει τη σύγχρονη μορφή της στο τέλος του 16ου αιώνα, οπότε κατασκευάστηκαν ρακέτες με χορδές και θεσπίστηκαν οι πρώτοι κανόνες. Το 1858 κατασκευάστηκε το πρώτο γήπεδο από γρασίδι στα προάστια του Μπέρμινγχαμ. Ο πρώτος σύλλογος Αντισφαίρισης ιδρύθηκε το 1872. Μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα η Αντισφαίριση έγινε ιδιαίτερα δημοφιλής στην Αγγλική αυτοκρατορία, με αποτέλεσμα να διαδοθεί σε παγκόσμιο επίπεδο. Το πρώτο πρωτάθλημα ανδρών διεξήχθη στις εγκαταστάσεις του συλλόγου «All-England Club» το 1877. Το πρώτο πρωτάθλημα γυναικών έγινε το 1884 στις ίδιες εγκαταστάσεις. Η Διεθνής Ομοσπονδία Αντισφαίρισης (IΤF) ιδρύθηκε το 1913 και συνίσταται από 200 χώρες μέλη. Η Αντισφαίριση ήταν στο πρόγραμμα των Ολυμπιακών Αγώνων από το 1896 έως το 1924. Η πίεση, που άσκησαν ο Πρόεδρος της ΙΤF, Philippe Chatrier και ο Γενικός Γραμματέας, David Gray, οδήγησαν στην επανένταξη της Αντισφαίρισης ως άθλημα επίδειξης στο πρόγραμμα των Ολυμπιακών Αγώνων του Λος Αντζελες το 1984 και ως επίσημο άθλημα το 1988 στη Σεούλ. Στην Ελλάδα η Αντισφαίριση εμφανίστηκε με τη σύγχρονή της μορφή το 1895 με την ίδρυση του πρώτου ομίλου Αντισφαίρισης στην Κέρκυρα. Στη συνέχεια ιδρύθηκαν όμιλοι και σε άλλες ελληνικές πόλεις, όπως ο Όμιλος Αντισφαίρισης Αθηνών, στις εγκαταστάσεις του οποίου διεξήχθη η Αντισφαίριση των πρώτων σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων το 1896, καθώς και ο Όμιλος Αντισφαίρισης Θεσσαλονίκης. Το 1938 συστήθηκε η Ελληνική Φίλαθλη Ομοσπονδία Αντισφαίρισης (ΕΦΟΑ) και στη δύναμη της ανήκουν 214 σωματεία.