Πολύ σημαντική επίδραση στην ελαιοπαραγωγή έχει το κλάδεμα, γιατί, με αυτό, διαμορφώνεται και προσαρμόζεται καλύτερα στις δυνατότητες του περιβάλλοντος, ενώ συγχρόνως διευκολύνεται η συλλογή του καρπού, η καταπολέμηση των ασθενειών κ.ά.  Το κλάδεμα αποβλέπει στον όσο το δυνατόν μετριασμό του ύψους του δέντρου.  Πολύ διαδεδομένο στην Ελλάδα είναι το ελεύθερο κύπελλο.  Τα δενδρύλλια κλαδεύονται αμέσως μετά την φύτευση σε ύψος 60-80 cm από το έδαφος.  Επιδίωξη κατά τα πρώτα χρόνια είναι η δημιουργία πλάγιων βλαστών με 3-5 βασικούς βραχίονες γύρω από έναν κεντρικό άξονα, ο οποίος αργότερα αφαιρείται.  Στα επόμενα χρόνια, ώσπου το δέντρο να μπει στην καρποφορία, το κλάδεμα περιορίζεται στο ελάχιστο.  Με την είσοδο στην καρποφορία, αν δε γίνονται σοβαρές επεμβάσεις, το δέντρο παίρνει τελικά το ελεύθερο σφαιρικό σχήμα.  Δεδομένου ότι μόνο τα καλά φωτιζόμενα και αεριζόμενα κλαδιά ανθοφορούν και καρποφορούν, και ιδιαίτερα αυτά που βρίσκονται στην περιφέρεια, οι περισσότεροι από τους βλαστούς που αναπτύσσονται στο εσωτερικό των βραχιόνων αφαιρούνται.  Η ελιά ανθοφορεί και καρποφορεί σε διετή κλαδιά.  Για την αποφυγή της ανά διετίας καρποφορία πρέπει να εφαρμόζεται εκτός από τα κλαδιά για τη συντήρηση του σχήματος, βλαστολόγημα, καθώς και καθάρισμα με την αφαίρεση των λαίμαργων, των ξερών και των πυκνών κλαδιών.

Στα γέρικα άτομα, καθώς και σε όσα είναι εξαντλημένά, εφαρμόζεται κάθε τέσσερα περίπου χρόνια κλάδευμα, για να ανανεώνεται η κόμη του δέντρου σε νέους καρποφόρους βλαστούς.