«Γεύμα χωρίς κρασί, μέρα
δίχως ήλιο», σύμφωνα με μια παλιά ελληνική
παροιμία. Ποιο κρασί όμως με ποιο φαγητό; Ποιό
είναι το κριτήριο για όποιον επωμίζεται την
ευθύνη της επιλογής του σωστού κρασιού για ένα
γεύμα;
Ο απλός χρωματικός κανόνας
ζευγαρώματος του κόκκινου κρασιού με το κρέας και του λευκού
με το ψάρι, είναι αυτός που πρέπει να ακολουθήσουμε για να
βγούμε από τη δύσκολη θέση.
ΚΟΚΚΙΝΑ ΚΡΑΣΙΑ
Η πολυπλοκότητα ενός
κόκκινου κρασιού απαιτεί πιάτα με έντονες γεύσεις. Ένα
κόκκινο ελαφρύ κρασί με λίγες τανίνες, σερβίρεται άνετα με
άπαχο κρέας όπως το κοτόπουλο και η γαλοπούλα. Ενώ, ένα
δυνατό κόκκινο κρασί θα αναδειχθεί γευστικά με ένα πιάτο από
κυνήγι. Ποικιλίες κόκκινων κρασιών της Πελοποννήσου, όπως η
Μαυροδάφνη ή το Κοτσιφάλι, ταιριάζουν σε άπαχα κρέατα, όπως
το μοσχάρι, το κοτόπουλο, η γαλοπούλα.
ΛΕΥΚΑ ΚΡΑΣΙΑ
Λευκές ποικιλίες, όπως το Λαγόρθι, αποτελούν την
καλύτερη συνοδεία ενός γεύματος με θαλασσινά.
Ένα λευκό κρασί θα μειώσει την αίσθηση της
αλμύρας, ενώ συγχρόνως η γεύση του θα επωφεληθεί
από αυτήν.
ΡΟΖΕ ΚΡΑΣΙΑ
Ροζέ κρασιά από ποικιλίες όπως το Μοσχοφίλερο,
αποτελούν μια καλή συνοδεία για ένα πιάτο με
ψάρι, ένα πιάτο με κρέας με πολλά καρυκεύματα.
Μπορούμε να πούμε ότι το ροζέ κρασί αποτελεί μια
καλή λύση για το καθημερινό τραπέζι.
Αφρώδη κρασιά των ποικιλιών Ντεμπίνα, αλλά και
Μοσχοφίλερο, ταιριάζουν άριστα με τα επιδόρπια
και τα φρούτα. Σ’ ένα γλυκό επιδόρπιο, η
συνοδεία ενός γλυκού κρασιού όπως το Άσπρο
Μοσχάτο, θα ήταν εξίσου επιτυχημένη.
ΕΞΑΙΡΕΣΕΙΣ
Οι εξαιρέσεις
δημιουργήθηκαν για να επιβεβαιώνουν τους κανόνες. Ένα λευκό
κρασί λοιπόν με σχετικά μεγάλη οξύτητα, μπορεί να συνδυασθεί
άνετα με κοτόπουλο ή με ψητό μαγειρεμένο με λευκή σάλτσα.
Ακόμη με αλλαντικά, μακαρόνια, κατσικίσιο κρέας. Ψάρι που
σερβίρεται με τη συνοδεία κόκκινης σάλτσας, μπορεί να
συνοδευτεί με το κρασί που χρησιμοποιήσαμε για την παρασκευή
της σάλτσας. Ένα γεύμα που περιέχει ένα λιπαρό ψάρι μπορεί
να σερβιριστεί με ένα ελαφρύ κόκκινο κρασί.
ΛΕΥΚΟ ΚΑΙ ΚΟΚΚΙΝΟ, ΠΑΛΙΟ ΚΑΙ ΝΕΟ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΓΕΥΜΑ
Με ποια σειρά όμως σερβίρονται διαφορετικού
τύπου κρασιά στο ίδιο γεύμα; Πρέπει να
γνωρίζουμε ότι τα ξηρά λευκά κρασιά σερβίρονται
πάντα στην αρχή του γεύματος και ακολουθούν τα
κόκκινα. Το κρασί που ακολουθεί πρέπει να είναι
μικρότερης οξύτητας από αυτό που προηγήθηκε.Μια
ακόμη «μυστική» συμφωνία μεταξύ των ειδικών: ένα
νέο σε ηλικία κρασί πρέπει να σερβίρεται πριν
από ένα παλαιότερο. Με αυτόν τον τρόπο το νέο
κρασί δεν θα χάσει σε αξία συγκρινόμενο με το
παλαιότερο. Η πορεία παρουσίασης τόσο των
φαγητών, όσο και του κρασιού, θα πρέπει να
δημιουργεί μια ευχάριστη έκπληξη σ’ όποιον τα
γεύεται. Από το απλό στο πολύπλοκο, από την
απλή γεύση στην πιο σύνθετη. Έτσι, τα πάντα στο
τραπέζι μας θα βρουν τη θέση που τους αρμόζει.
Ήλθε η ώρα να διαλύσουμε ένα μύθο, το μύθο που
θέλει τη μέθη να επιταχύνεται αν υπάρξει αλλαγή
στο είδος του κρασιού που θα σερβιριστεί σ’ ένα
γεύμα. Θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι η επίδραση
της αλκοόλης στον ανθρώπινο οργανισμό εξαρτάται
από την τελική ποσότητα η οποία θα συγκεντρωθεί
στο αίμα, ανεξάρτητα από την προέλευση αυτής της
αλκοόλης.
ΤΕΛΙΚΟ ΔΙΔΑΓΜΑ
Αυτό που πρέπει να γνωρίζουμε για να
είμαστε σίγουροι ότι είμαστε στο
σωστό δρόμο, είναι ότι το κρασί
πρέπει να συμπληρώνει την αίσθηση
του φαγητού και όχι να κυριαρχεί σ’
αυτό. Έτσι, ένα ουδέτερο αρωματικό
κρασί είναι το καλύτερο συμπλήρωμα
για ένα ιδιαίτερα αρωματικό πιάτο.
Αντίθετα στην περίπτωση ενός
σπάνιου, καλά παλαιωμένου κρασιού,
το καλύτερο συμπλήρωμα είναι ένα
απλό ουδέτερο φαγητό.
Μια κουζίνα όπως η ελληνική, η οποία
χρησιμοποιεί αρκετά μυρωδικά και ανά
περιοχές πολλά καρυκεύματα, έχει
ανάγκη από κρασιά τα οποία να
«ισορροπούν» τις έντονες γεύσεις
της. Αυτό εξηγεί και τη διαδεδομένη
χρήση λευκών και ελαφριών κόκκινων
κρασιών.
Αποκλείεται να δυσκολευτούμε. Η
Πελοπόννησος και οι ποικιλίες της
αποτελούν μια αστείρευτη πηγή για τη
σωστή επιλογή του κρασιού που θα
συνοδεύσει το φαγητό μας.
|