| ΗΠΕΙΡΟΣ Ο ΤΟΠΟΣ ΤΩΝ ΕΥΕΡΓΕΤΩΝ | ||||||
|
ΕΥΕΡΓΕΣΙΑ |
||||||
|
|
ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ | ΕΥΕΡΓΕΤΕΣ | ΕΥΕΡΓΕΣΙΑ | ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ | ||
|
Ευεργέτης ήταν το επίθετο με το οποίο αποκαλούσαν οι άνθρωποι τους θεούς, οι οποίοι τους βοηθούσαν. Ως ευεργέτες λατρεύονταν, ο Διόνυσος και ο Απόλλωνας. Το επίθετο ευεργέτης ήταν κατά τους αρχαίους χρόνους και τιμητικός τίτλος. Οι διάφορες Ελληνικές πόλεις ονόμαζαν τιμητικά ευεργέτη κάποιον ξένο πολίτη και ειδικότερα ηγεμόνες, ή ολόκληρες κοινότητες για να εκφράσουν την ευγνωμοσύνη τους. Η ευποιία αποτελεί έμπρακτη εκδήλωση συμπαράστασης προς τον πάσχοντα συνάνθρωπο. Αίτιο της μπορεί να είναι ένα απλό συναίσθημα συμπάθειας και οίκτου που γεννιέται αυθόρμητα στη ψυχή του ανθρώπου όταν βρίσκεται αντιμέτωπος με τη δυστυχία. Στον άνθρωπο αυτόν γεννιέται το συναίσθημα της φιλαλληλίας καθώς επίσης και το συναίσθημα της ανιδιοτελής αγάπης προς τους άλλους. Αυτή η αγάπη ξεκινά από τα φιλικά και συγγενικά πρόσωπα και στη συνέχεια εκτείνεται στο κοινωνικό περιβάλλον έχοντας ως σκοπό να γίνει αφετηρία όλων των κοινωνικών αρετών. Από τα παλιά χρόνια μπορούμε να δούμε μορφές θεσμοθετημένης και πολύτιμης υπηρεσίας προς την κοινωνία. Αυτή την πολύτιμη υπηρεσία την πρόσφεραν και οι Ηπειρώτες ευεργέτες. Όσο ξερό και άγονο είναι το έδαφος της Ηπείρου τόσο πλούσιο φύτρωσε και ευτυχώς εξακολουθεί να φυτρώνει το δέντρο της ευεργεσίας. Το δέντρο που πρόσφερε άφθονους τους καρπούς του ιδιαίτερα στα χρόνια της πικρής σκλαβιάς. Έτσι, δημιουργήθηκε η απαίτηση της προσφοράς που εκδηλώθηκε σε όλους τους τομείς και ιδιαίτερα στον ευαίσθητο χώρο της παιδείας. Η παιδεία και η ευποιία, ήταν ακόμα πιο παλιά τα δυο ιδανικά της Ηπείρου. Ήταν παραδόσεις λαμπρές που σφυρηλατήθηκαν και διαιωνίστηκαν. Οι ευεργέτες άνοιξαν τους κρουνούς του χρήματος και έτσι βοήθησαν τους δασκάλους του Γένους, οι οποίοι άνοιξαν τους κρουνούς του πνεύματος. Τα έργα των ευεργετών κατά την Τουρκοκρατία είχαν ξεχωριστή σημασία. Αποφασιστική ήταν η συμβολή τους στην επιβίωση του Γένους, στην πνευματική αναγέννηση και στην πολιτική του αποκατάσταση. Καθώς διεξέρχεται κανείς τους επιμέρους βίους των Ηπειρωτών ευεργετών της τουρκοκρατίας, που από την αρχή και ως την κατάληξή της φώτισαν σαν αστέρια λαμπερά το ζοφερό ουρανό της πατρίδας και θέρμαναν τις καρδιές των υπόδουλων παιδιών της, ξεχωρίζει τα παρακάτω κοινά σε όλους αυτούς γνωρίσματα. Ήταν οι προάγγελοι της νεοελληνικής μας αναγέννησης. |
||||||
