Μερικές «τσεκαρισμένες» ιδέες 

 *Αγκίστρι: έχει το πλεονέκτημα να βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από την Αθήνα, για όσους βαριούνται τις πολύωρες διαδρομές, να διαθέτει εξωτικές παραλίες μεγάλης έκτασης για να χωρέσουμε όλοι και να αποπνέει freestyle ατμόσφαιρα –προβλήματα με αστυνομία και τοπικές αρχές δεν έχουν αναφερθεί εδώ και πολλά χρόνια. Διαθέτει μια υπέροχα σκιερή και ήσυχη γειτονιά «σκηνιτών», στο πευκοδάσος ανάμεσα στις παραλίες της Σκληρής και της Χαλικιάδας. Θα το βρείτε αν περπατήσετε περί τα δέκα λεπτά από την Σκάλα, όπου σας αφήνει το ferry boat, προς την Χαλικιάδα. Θα στήσετε ανάμεσα στα πεύκα, θα κουτρουβαλάτε κάθε πρωί την πλαγιά για μια πρώτη βουτιά στη Σκληρή (στην οποία περπατώντας φτάνετε σε πέντε λεπτά) και θα παραγγέλνετε αχνιστό καφέ και βούτυρο-μέλι με φρέσκο ψωμί για πρωινό στην Αλκυόνη, ακριβώς πάνω από την παραλία.

 *Χιλιαδού, Εύβοια: Ποτάμι ή θάλασσα; Δάσος με υπέροχη σκιά, ή βουτιά στα δύο βήματα από τη σκηνή; Η Χιλιαδού τα έχει και τα δύο: ένα καταπράσινο, σκιερό δάσος πλάι σε ένα μικρό ποταμάκι, και μια μικρή χρυσαφένια αμμουδιά κρυμμένη πίσω από τα βράχια (ανάμεσα στα οποία περνά μονοπάτι) στην άκρη της μεγάλης, δημοφιλούς παραλίας. Τον Αύγουστο η παραλία είναι μάλλον κακή ιδέα: αφενός μαζεύει τόσο πολύ κόσμο που μοιάζει περισσότερο με οργανωμένο κάμπινγκ, αφετέρου έχουν αναφερθεί περιστατικά συλλήψεων.

*Τήλος: με την αμέριστη συμπαράσταση της τοπικής κοινότητας, που έχει φροντίσει να τοποθετήσει ντουζιέρες, τουαλέτες και κάδους σκουπιδιών στο hot spot των free campers που ακούει στο όνομα Έριστος. Το ταξίδι είναι μακρύ, αλλά αξίζει τον κόπο. 

 *Δυτικές Ακτές Πελοποννήσου: Η Ελιά στην Ηλεία, το Βασιλίτσι και οι μικροί κολπίσκοι γύρω από το Πετροχώρι στην Μεσσηνία είναι τρία hot spots στα ονόματα των οποίων ορκίζονται οι οπαδοί του ελεύθερου κάμπινγκ. Η πρώτη αποτελεί κομμάτι της 50 χιλιομέτρων παραλίας της Ηλείας –αυτής που οι περισσότεροι Αθηναίοι αποκαλούν, χάριν συντομίας, Καϊάφα– και κερδίζει στα σημεία τις άλλες δύο, για την τεράστια αμμουδιά της, τα τιρκουάζ νερά, τα πεύκα που παρέχουν άφθονη σκιά και τα παραδοσιακά ταβερνάκια γύρω της.

 *Σούγια, Κρήτη: για τα απίστευτα νερά του Λυβικού, τις δημόσιες ντουζιέρες και τη συμπαράσταση της κοινότητας σε αρκετά περιστατικά συλλήψεων κατασκηνωτών. Για ακόμη πιο… εναλλακτική κατάσταση, στη Γαύδο και στο Γαϊδουρονήσι. 

 *Αγαθονήσι και Μαράθι: Το πρώτο βρίσκεται ανάμεσα στη Σάμο και την Πάτμο, το δεύτερο κοντά στους Λειψούς. Και τα δύο διαθέτουν πανέμορφες, απάτητες παραλίες με κρυστάλλινα, πεντακάθαρα νερά, ταβερνάκια για τα απαραίτητα σε… πολεμοφόδια –τρόφιμα και νερό– και καταπληκτικούς, φιλόξενους κατοίκους. Στο Μαράθι δεν υπάρχουν δρόμοι, αυτοκίνητα και λοιπή τεχνολογική «πρόοδος» –κι αυτός είναι ένας λόγος παραπάνω για να το αγαπήσεις. 

*Αμοργός, Ψιλή άμμος: Θα την βρείτε ακολουθώντας το μονοπάτι από την Λεβρωσσό, για περίπου δέκα λεπτά. Θα την αναγνωρίσετε, από την φανταστική ψιλή, χρυσαφένια άμμο και τις ελάχιστες σκηνές στην άκρη της –είναι η μοναδική παραλία του νησιού για ελεύθερο κάμπινγκ. Οι τεμπέληδες εξ ημών, πηγαινοέρχονται με το καραβάκι που συνδέει την Αιγιάλη με τις κοντινές παραλίες της, σταματώντας και στην Ψιλή Άμμο. 

Επίσης: στη Βλαχιά Εύβοιας, στο Κεδρόδασος του Νομού Χανίων, στη Γαύδο, στη Σαμοθράκη, στην παραλία Πευκούλια στη Λευκάδα, στο Πήλιο - Πουρί, στην παραλία Σάρπα της Αίγινας, στο Νησέλι της Λέσβου, στην Αλυκο της Νάξου κ.ά.