Δεκαπέντε χιλιόμετρα νότια της Σπάρτης, στον κάμπο της Λακεδαίμονος και πολύ κοντά στους πρόποδες του Ταϋγέτου βρίσκεται η κωμόπολη του Ξηροκαμπίου, μέχρι πρότινος έδρα του Δήμου Φάριδος. Πέρα από το ότι το Ξηροκάμπι, αντίθετα με την ονομασία του, είναι μια πανέμορφη κωμόπολη «πνιγμένη στο πράσινο», διαθέτει δύο σημαντικότατους τόπους επίσκεψης άρρηκτα συνδεδεμένους με «το ποτάμι του», τη Ρασίνα, που κατεβαίνει από τον Ταΰγετο μέσα σ' ένα εντυπωσιακό φαράγγι. Το τέλος του φαραγγιού λίγο πριν το Ξηροκάμπι είναι το περίφημο «Ανάκωλο» με την καταπληκτική επιβλητική του ομορφιά.

       Στο τέλος ακριβώς του φαραγγιού το ποτάμι είναι γεφυρωμένο με το περίφημο «Ελληνικό γεφύρι» ή «Ελληνιστική γέφυρα» όπως λέγεται τελευταία αφού οι μελετητές της ιστορίας της ανάγουν το κτίσιμό της στην Ελληνιστική περίοδο. Η γέφυρα λέγεται ότι εξυπηρετούσε τη σύνδεση της Σπάρτης με τη Μεσσηνία μέσω της Βασιλικής οδού. Είναι δομημένη με ορθογώνιους μακρόστενους ογκόλιθους, καλά συναρμολογημένους χωρίς μεσολάβηση συνδετικού υλικού ανάμεσά τους. Η γέφυρα εντυπωσιάζει όχι μόνο γιατί αποτελεί αρχαίο μνημείο, κατασκευασμένο μάλιστα με τον προαναφερθέντα τρόπο, αλλά και γιατί είναι ωραιότατη και βρίσκεται σε μια πανέμορφη τοποθεσία όπου το ποτάμι σχηματίζει καταρράκτη μικρού ύψους.