Ο έναστρος νυχτερινός ουρανός όχι μόνο γοήτευε πάντα τους λαούς της γης σε όλες τις εποχές αλλά και ερέθιζε την φαντασία τους.

Οι αρχαίοι Έλληνες ήταν εκείνοι που ίσως μελέτησαν για πρώτη φορά τον νυκτερινό ουρανό, μαζί με τους Άραβες και τους Κινέζους. Παρατήρησαν πως πολλά πράγματα λαμβάνουν χώρα εκεί πάνω. Άρχισαν να αναζητούν στον ουρανό σχήματα και μορφές ενώνοντας με νοητές γραμμές τα λαμπρότερα αστέρια.

Πιο εμφανείς ήταν εκείνες οι φωτεινές κουκίδες που φαινομενικά είχαν κάποια σχέση μεταξύ τους και με αρκετή δόση φαντασίας αν κάποιος τις ένωνε με μια νοητή γραμμή σχημάτιζαν διάφορα γνωστά σχήματα. Χρησιμοποιώντας την φαντασία τους παρομοίασαν τις μορφές που σχηματίζονταν στον ουρανό με θεότητες, μυθικούς ήρωες, ζώα και αντικείμενα. Έτσι γεννήθηκαν οι αστερισμοί, δηλαδή ομάδες αστεριών στον ουρανό που βρίσκονται κοντά μεταξύ τους.

Επειδή η αστρονομία ως επιστήμη γεννήθηκε στην Ελλάδα, σχεδόν όλη η ορολογία της είναι ελληνική.