Το Παραμύθι Χωρίς
Όνομα γράφτηκε σε μια εποχή πολιτικά ταραγμένη για την Ελλάδα. Η
ήττα του 1897 ήταν ακόμα νωπή, το καθεστώς ασταθές, η διαφθορά
ανθούσε, η εκπαίδευση δεν ανταποκρινόταν στις ευρωπαϊκές
αντιλήψεις περί παιδαγωγικής. Από την άλλη, το γλωσσικό
ζήτημα έκαιγε. Ο Εκπαιδευτικός Όμιλος, μέλος του οποίου ήταν και
η Δέλτα, συσπείρωνε διανοούμενους, όπως λογοτέχνες,
εκπαιδευτικούς, παιδαγωγούς και φιλολόγους, με στόχο
μεταρρυθμίσεις που αφορούσαν την εισαγωγή της δημοτικής γλώσσας
στην εκπαίδευση και την εξάπλωση νέων ιδεών για την ανατροφή των
παιδιών.
Η Πηνελόπη Δέλτα ήταν σε στενή επαφή με όλους αυτούς, παρότι την
εποχή που έγραψε το Παραμύθι ήταν εκτός Ελλάδας. Παρόλα αυτά
,γνώριζε τα όσα συνέβαιναν στη χώρα και φαίνεται να έχει
αποκρυσταλλώσει ορισμένες απόψεις για τα προβλήματα του
Ελληνισμού, όπως την έλλειψη ιδανικών και τη γενικότερη
αμορφωσιά. Το στρατιωτικό κίνημα στο Γουδί το 1909, που
αποτέλεσε αίτημα για αναδιοργάνωση, την ενέπνευσε να γράψει το
"Παραμύθι Χωρίς Όνομα".
Στο Παραμύθι
Χωρίς Όνομα η πατρίδα και τα δεινά της μεταφέρονται στο
φανταστικό βασίλειο των "Μοιρολατρών". Σ' αυτό το έργο η Δέλτα
δε χρειάζεται να βρει στοιχεία για να ανασυγκροτήσει μιαν
ιστορική εποχή. Βασίζεται στις εμπειρίες της από την κατάσταση
στη χώρα. Αν μάλιστα αφαιρούσαμε από το βιβλίο τις εικόνες, οι
οποίες παραπέμπουν στο Μεσαίωνα, θα λέγαμε πως το περιεχόμενο
του μυθιστορήματος μπορεί να τοποθετηθεί σε οποιαδήποτε εποχή.
ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟΤΗΤΑ
Παρότι το έργο γράφτηκε περίπου
έναν αιώνα πριν , εύκολα θα παρατηρήσει κάποιος ότι η κατάσταση
που επικρατεί στην ιστορία αυτή, είναι παρόμοια με την σημερινή
κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα. Οι ''μεγάλοι'' άνθρωποι της
εξουσίας καταχράστηκαν και χρησιμοποίησαν τα χρήματα της χώρας
προς δικό τους όφελος, αδιαφορώντας για τον λαό και τις
μακροχρόνιες συνέπειες που θα είχαν
οι πράξεις τους και τώρα όλοι
μαζί υποφέρουμε εξαιτίας τους. Η Πηνελόπη Δέλτα έγραψε αυτό το
έργο σε μια περίοδο που η ίδια είχε αγανακτήσει και ήθελε με
κάποιον τρόπο να αφυπνήσει τους ανθρώπους. Να λοιπόν μία
απόδειξη ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται.