Μια Ιστορία
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα αγόρι κι ένα κορίτσι που πήγαιναν στην Τρίτη Δημοτικού. Για να πάνε στο σχολείο τους έπρεπε να περάσουν από ένα δρόμο , που περνούσαν λίγα αυτοκίνητα και μοτοσικλέτες. Τα έβλεπαν κι ονειρεύονταν ότι, κάποια μέρα θα είχαν αυτοκίνητο και θα το οδηγούσαν μέχρι την άκρη της γης.
Τα απογεύματα που ήταν καλός ο καιρός και τα παιδιά είχαν τελειώσει το διάβασμα , κάθονταν μαζί με τους φίλους τους στα σκαλιά ενός σπιτιού κοντά στο δρόμο και παρατηρούσαν τα αυτοκίνητα. Βλέπετε εκείνη την εποχή τα αυτοκίνητα ήταν λίγα και έκαναν εντύπωση σε μικρούς και μεγάλους.
Όμως τα χρόνια πέρασαν, τα παιδιά μεγάλωσαν , έκαναν οικογένειες! Τώρα τα παιδιά τους είναι δύσκολο να καθίσουν δίπλα στη λεωφόρο κι αυτό γιατί τα αυτοκίνητα έγιναν τόσα πολλά , ώστε να μην υπάρχει χώρος ούτε στο πεζοδρόμιο να περπατήσουν!
Πως ήταν όμως η ζωή χωρίς αυτοκίνητα; Υπήρχαν πόλεις όπου μπορούσες να φτάσεις από τη μια άκρη στην άλλη με τα πόδια; Πότε εμφανίστηκαν τα πρώτα βενζινοκίνητα αυτοκίνητα;
Το κυκλοφοριακό χάος στις μεγαλουπόλεις της Ελλάδας είναι πλέον μια καθημερινότητα. Όπως επίσης, καθημερινό φαινόμενο τείνουν να γίνουν τα τροχαία ατυχήματα. Πότε όμως έγινε το πρώτο θανατηφόρο ατύχημα;