Ο Ήφαιστος....
Ο Ήφαιστος ήταν ο
θεός-δημιουργός της ουράνιας αλλά και της
γήινης φωτιάς, της φωτιάς του κεραυνού και των ηφαιστείων. Ο
Όμηρος αναφέρει πως ήταν νόμιμος γιος της Ήρας και του Δία αλλά
κατά τον Ησίοδο, η Ήρα τον γέννησε μόνη της, έχοντας τσακωθεί με
το Δία, για αυτό και ο Δίας τον εκσφενδόνισε από τον Όλυμπο.
Κατά μία παράδοση όμως ο Ήφαιστος ήταν εκ γενετής κουτσός και η
μητέρα του, φέροντας βαρέως το ελάττωμα του δύσμορφου παιδιού
της, το έριξε στη θάλασσα, όπου το ανέθρεψαν η Θέτις και η
Ευρυνόμη στα βάθη του Ωκεανού. Εκεί, ο κουτσός θεός, κρυμμένος,
εξασκούσε την τέχνη του σιδηρουργού και μεταξύ άλλων κατασκεύασε
και την πανοπλία του Αχιλλέα, μετά από παράκληση της Θέτιδας.
Είναι προφανές, λοιπόν ότι οι αρχαίοι Έλληνες, θέλοντας
να ερμηνεύσουν την ηφαιστειογενή προέλευση των νησιών
του Αιγαίου πελάγους αλλά και γενικότερα την ηφαιστειακή
δράση, έπλασαν το θεό της φωτιάς, καθώς αρχικά πίστευαν
ότι η έκρηξη των ηφαιστείων είχε πέσει από τον ουρανό.
Όταν διαπίστωσαν όμως ότι τα ηφαίστεια μένουν κατά
περιόδους ανενεργά, επινόησαν ότι ο Ήφαιστος δεν ζει
πάντοτε εξόριστος, αλλά επανέρχεται στον Όλυμπο.