1. Το σωστό ποτήρι.

Δεν θα ήταν υπερβολή να λέγαμε ότι το κατάλληλο ποτήρι αναδεικνύει ένα καλό κρασί. Ας θυμόμαστε το εξής: όσο απλούστερο, τόσο καλύτερο! Ένα χρωματιστό ποτήρι θα αλλοιώσει το χρώμα του, ένα πολύπλοκο σχέδιο με μικρό ή μεγάλο στόμιο θα μας εμποδίσει να αντιληφθούμε το άρωμά του. Ένα διάφανο, απλό ποτήρι με λεπτό πόδι θα μας επιτρέψει το εύκολο πιάσιμο, χωρίς να κρύβει το χρώμα του κρασιού. Το λεπτό του πόδι θα μας βοηθήσει να το πιάνουμε, χωρίς το χέρι μας να αλλοιώνει τη θερμοκρασία του κρασιού. Σερβίρουμε το κρασί μόνο στα δύο τρίτα του ποτηριού. Ο υπόλοιπος κενός χώρος θα μας επιτρέψει να αντιληφθούμε τα αρώματα του κρασιού.

Κάθε τύπος κρασιού χρειάζεται τη δική του θερμοκρασία σερβιρίσματος. Αυτή είναι:

- λευκά ξηρά και ροζέ κρασιά 8-12°C (ποτέ παγωμένα).

- γλυκά και αφρώδη κρασιά: 6-9°C.

- ελαφρά φρουτώδη ερυθρά κρασιά: 12-16°C.

- για τα υπόλοιπα ερυθρά κρασιά παλαίωσης: 16-18°C (θερμοκρασία δωματίου).

Η υψηλή θερμοκρασία του χώρου θα οδηγήσει στη γρήγορη εξάτμιση του αλκοόλ, με αρνητικές επιπτώσεις στα αρώματα του κρασιού. Αν ο χώρος είναι ζεστός, η θερμοκρασία του κρασιού θα συνεχίσει να ανεβαίνει, άρα θα πρέπει να κρυώσουμε ελαφρά το κρασί πριν το σερβίρισμα.

3. Αναπνοή
Αν ένα κρασί έχει περάσει πολλά χρόνια κλεισμένο σε ένα μπουκάλι, μακριά από τον αέρα, ασφαλώς θα πρέπει να του δώσουμε λίγο χρόνο να "ανασάνει".Αυτό μπορεί να πραγματοποιηθεί σε μια καράφα και 20 με 30 λεπτά παραμονής εκεί αρκούν. Ακόμη και νεαρά κρασιά μπορούν να επωφεληθούν από λίγη ώρα αναπνοής, καθώς επιτρέπει το κρασί να "ανοίξει" και να αναδείξει τα πραγματικά συστατικά του. Είναι εύκολο να εκτιμήσετε την αξία της αναπνοής, δοκιμάζοντας ένα ποτήρι αμέσως μόλις ανοίξετε το μπουκάλι, και 20 περίπου λεπτά μετά.
Αν πρόκειται να σερβίρετε διάφορα κόκκινα κρασιά, ανοίξτε τα όλα μαζί, έτσι ώστε αυτά που θα σερβιριστούν αργότερα να επωφεληθούν το χρόνο για να αναπνεύσουν. Τα λευκά κρασιά συνήθως δε χρειάζονται να ανοιχθούν πολύ πριν σερβιριστούν. Αντίθετα με τα κόκκινα, διατηρούν έτσι τη φρεσκάδα τους.

4. Η σωστή σειρά σερβιρίσματος.

Εάν κατά τη διάρκεια του γεύματος σερβιριστούν περισσότερα από ένα κρασιά, η σειρά που ακολουθείται είναι:

- τα λευκά κρασιά πριν από τα ερυθρά

- τα νεαρά, φρέσκα και ελαφρά πριν από τα παλαίωσης

- τα μαλακά κρασιά πριν από κρασιά με τανίνες

- τα ξηρά πριν από τα γλυκά.

5. Γέμισμα

Το ποτήρι δεν πρέπει ποτέ να γεμίζεται πάνω από το μισό του ύψους του. Αυτό επιτρέπει την ανάδευση του κρασιού και την ανάδειξη των αρωμάτων του. Ένας καλός τρόπος ανάδευσης είναι, κρατώντας το ποτήρι από τον "λαιμό" στο τραπέζι, να κάνετε μικρούς, γρήγορους κύκλους.
Πάντοτε δοκιμάζετε πρώτος το κρασί πριν το σερβίρετε στους καλεσμένους σας. Έτσι, τους προστατεύετε από ένα χαλασμένο κρασί.
   Αν δεν τελειώσετε ένα μπουκάλι κρασί, μπορείτε να το διατηρήσετε 2-3 ημέρες ξαναβάζοντας το φελλό του, ώστε να κρατήσετε έξω τον αέρα. Μπορείτε επίσης να αγοράσετε ειδικές "αντλίες κενού" ώστε να διώξετε εντελώς τον αέρα, και αυτό θα σας δώσει περιθώριο τουλάχιστον 2 ημερών ακόμη. Κρατήστε τα λευκά κρασιά στο ψυγείο και τα κόκκινα σε δροσερό και σκιερό μέρος.
   Είναι δύσκολο να προσδιορίσει κανείς πόσο θα κρατήσει το κρασί που ανοίχτηκε, αλλά όσο καλύτερης ποιότητας είναι ένα κρασί, τόσο περισσότερο θα διατηρηθεί.
 

6. Μετάγγιση

Η μετάγγιση σε καράφα θα βοηθήσει το κρασί να αναπνεύσει και να αναδειχθεί η γεύση του. Ο χρόνος ο οποίος απαιτείται, διαφέρει αρκετά από κρασί σε κρασί. Ένα νέο κρασί χρειάζεται αρκετές ώρες πριν την κατανάλωσή του. Για ένα ώριμο μια–δυο ώρες είναι αρκετές. Ένα παλιό κρασί πάλι, δεν χρειάζεται καθόλου χρόνο πριν τη μετάγγιση του.

Όπου και αν διατηρείται το κρασί (ερμάριο, κελάρι), η σωστή θερμοκρασία και η απουσία κραδασμών είναι ιδιαίτερα σημαντική. Οι φιάλες θα πρέπει να τοποθετούνται σε οριζόντια θέση. Στην περίπτωση των κόκκινων κρασιών τα οποία δημιουργούν ίζημα, η φιάλη θα πρέπει να τοποθετείται όρθια τουλάχιστον 24 ώρες πριν τη μετάγγιση σε μια καράφα.