Τραγωδία του Σοφοκλή που αποτελείται από 1510 στίχους. Δεν είναι γνωστό πότε ακριβώς διδάχτηκε. Υποθέτουν όμως ότι αυτό έγινε μεταξύ 420-410 π.Χ.

Όταν ο Μυκηναίος βασιλιάς Αγαμέμνονας επέστρεψε από την Τροία, δολοφονήθηκε από τη σύζυγό του Κλυταιμνήστρα και τον εραστή της Αίγισθο. Μετά τον φόνο οι κόρες του Ηλέκτρα και Χρυσόθεμη συνέχισαν να μένουν στο παλάτι, που τώρα εξουσίαζε ο Αίγισθος. Τον νεότερο γιο του Αγαμέμνονα και της Κλυταιμνήστρας Ορέστη φυγάδευσε κρυφά η Ηλέκτρα, παραδίνοντάς τον σ' έναν παιδαγωγό της εμπιστοσύνης της, αυτός απομάκρυνε τον Ορέστη από το Άργος και τον φρόντιζε μέχρι την ενηλικίωσή του, κοντά στον βασιλιά της Φωκίδας, Στρόφιο.

Ηλέκτρα Σοφοκλή, Εθνικό Θέατρο, 09/07/1970, Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου, με πρωταγωνίστρια την Αντιγόνη Βαλάκου στο ρόλο της Ηλέκτρας.

 Τότε, με προτροπή του Θεού Απόλλωνα, ο Ορέστης με τον παιδαγωγό του και τον Πυλάδη επιστρέφει στην πατρίδα του, για να εκδικηθεί τον θάνατο του πατέρα του. Για να πετύχει τον σκοπό του, χρησιμοποιεί το εξής τέχνασμα: παρουσιάζεται ως ξένος που ήρθε να ανακοινώσει στην οικογένεια του Ορέστη τον θάνατό του. Ύστερα από την συγκινητική σκηνή αναγνώρισης μεταξύ Ορέστη και Ηλέκτρας, σχεδιάζεται και πραγματοποιείται ο φόνος της μητέρας τους Κλυταιμνήστρας κι αμέσως μετά του Αίγισθου. Έτσι οι άνομοι δολοφόνοι του Αγαμέμνονα τιμωρούνται και αποκαθίσταται η δικαιοσύνη και η ηθική ισορροπία του κόσμου.