Τα χαρακτηριστικότερα έργα τέχνης αυτής της περιόδου είναι μια σειρά από καλοφτιαγμένα αγγεία,με στόμιο σε σχήμα αναβολέα. Απ’αυτά άλλα είναι σφαιρικά και άλλα διακοσμούνται με ζωηρές παραστάσεις (συχνά ερωτικές),ε νώ άλλα έχουν το σχήμα ανθρώπινου κεφαλιού ,ζώου ή κτίσματος. Τα αγγεία-ανθρώπινα κεφάλια,που προφανώς συνόδευαν τους νεκρούς στους τάφους τους,διακρίνονται για τα έντονα χαρακτηριστικά τους και το ρεαλισμό τους σε ορισμένα είναι φανερή μια έκφραση περιφρόνησης ή υπεροψίας,ενώ άλλα διακρίνονται για το αινιγματικό τους χαμόγελοή το ανεπαίσθητο παιχνίδιασμα των ματιών τους.

 Η ευρύτατη διάδοση αυτής της νέας τεχνοτροπίας φαίνεται πως ευνοήθηκε από την εξάπλωση μιας θρησκείας που οι οπαδοί της αντιμετώπιζαν με ιδιαίτερη δυσπιστία την ελευθερία και την ποικιλία της περιόδου Μοτσίκα.. Τόσο στα υφάσματα όσο και στα χρηστικά κυρίως αγγεία των Ίνκας κυριαρχούν τα γεωμετρικά μορφότυπα.Φυσικές φόρμες και φυσικά μοτίβα εμφανίζονται μόνο σε μικρής κλίμακας έργα από χρυσό και άργυρο που πρωτοεμφανίστηκαν στις βόρειες Άνδεις,τελειοποιήθηκαν στο βασίλειο Τσιμού, κι από εκεί διαδόθηκαν στο Κούζκο.

Το λάμα, που αποτελούσε και το μόνο υποζύγιο των Ίνκας,και το αλπακά,που τους προμήθευε το μαλλί για τα ρούχα τους,φαίνεται πως συγκαταλέγοταν στα πιο συνηθισμένα και αγαπητά θέματα της μεταλλοτεχνίας. Ο χρυσός ήταν το πρώτο μέταλλο που επεξεργάστηκαν και εκτίμησαν και αυτό γιατί ήταν σχετικά εύκολο να εξευρεθεί σε ακέραια και καθαρή κατάσταση,υπό μορφή σβώλων στην κοίτη των ποταμών.Άλλα μέταλλα που μπορούσαν να επεξεργαστούν ήταν άργυρος και ο χαλκός. Κατασκευαστήκαν αγαλματίδια από καθαρό χρυσό και άργυρο με την μέθοδο των διμερών εκμαγειών.