Η ασθένεια αυτή είναι μία αδρομύκωση (φράξιμο των
αγγείων), που οφείλεται στον μύκητα Verticillium
alboatrum και προκαλεί είτε αποπληξία (απότομο μαρασμό) είτε
τη βραδεία ξήρανση των ελαιόδεντρων. Η διάγνωση της ασθένειας
γίνεται με τομή των κλάδων ή του κορμού, οπότε διακρίνονται
μακροσκοπικά ή μικροσκοπικά οι αποφράξεις των αγγείων του ξύλου.
Η ασθένεια παρατηρείται σε αρδευόμενους ελαιώνες ή όταν τα
ελαιόδεντρα συγκαλλιεργούνται με λαχανικά, όπως τομάτα και
μελιτζάνα.
Η ασθένεια καταπολεμείται με την προσεκτική
επιλογή υγιών δενδρυλλίων, τη μη συγκαλλιέργεια λαχανικών, την
απολύμανση των εδαφών με χημικά ή ηλιακή ενέργεια και τη μείωση της
εδαφικής υγρασίας.
