Συχνές ερωτήσεις και ανησυχίες

Πότε θα μάθει το παιδί να διαβάζει σωστά και γρήγορα;

Τα πρωτάκια μας από τις πρώτες κιόλας εβδομάδες στο σχολείο αρχίζουν και διαβάζουν τις πρώτες τους συλλαβές. Μέχρι τα Χριστούγεννα ή και λίγο μετά, περίπου, ολοκληρώνεται η διδασκαλία της αλφαβήτα και οι μαθητές μπορούν να διαβάζουν σωστά κάθε είδος απλού κειμένου. Έπειτα, σταδιακά γίνεται η διδασκαλία και των δίψηφων φωνηέντων και συμφώνων.

Γιατί μπερδεύει κάποια γράμματα;

Οι μαθητές της Α΄ Δημοτικού είναι πολύ λογικό, ειδικά τις πρώτες μέρες, να μπερδεύουν γραμματάκια που μοιάζουν γραφημικά μεταξύ τους, όπως είναι το "π" και το "τ". Στην περίπτωση που το παιδί δεν μπορεί να αρθρώσει σωστά, είναι πιθανόν να μπερδεύει γράμματα που μοιάζουν και φωνολογικά μεταξύ τους, όπως το  "β" με το "δ". Αυτό δεν είναι κάτι το ανησυχητικό. με τη συνεχή εξάσκηση και επαφή με τα γραπτό λόγο, είναι πολύ πιθανόν να πρόκειται για μια δυσκολία που θα ξεπεραστεί άμεσα.

Έχουν περάσει τα Χριστούγεννα και ακόμα διαβάζει συλλαβιστά,

συνεχίζει να μπερδεύει γράμματα και συλλαβές.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως κάθε μαθητής έχει το δικό του ρυθμό, τον οποίο οφείλουμε να σεβαστούμε και να αποδεχτούμε. Παρόλα αυτά, είναι καλό να έχουμε υπόψη μας ποια είναι η στιγμή που πρέπει να επέμβουμε πιο δραστικά.

Οι συνηθέστερες δυσκολίες :

• “κομπιάζει”κατά την ανάγνωση απλών λέξεων, διαβάζει αργά, ενώ πολλές φορές αδυνατεί να αναγνωρίσει ξεχωριστά γράμματα και ξεχωριστές συλλαβές

• κάνει παρατονισμούς

• παρασύρεται από την οπτική-ορθογραφική ομοιότητα των λέξεων διαβάζοντας πχ: ναυαγός αντί ναυάγιο

• δυσκολεύεται ιδιαίτερα να διαβάσει λέξεις που συναντά πρώτη φορά και δεν ανήκουν στο καθημερινό του λεξιλόγιο

• πολύ συχνά διαβάζει αντικαθιστώντας την σωστή λέξη με μια άλλη σημασιολογικά παρόμοια π.χ. πλοίο αντί για καράβι.

Δυσκολίες, όπως οι παραπάνω, που παρατηρούνται από το μήνα Απρίλιο, περίπου, και μετά, θα πρέπει να θορυβήσουν τον γονιό, ο οποίος δεν θα πρέπει να προβεί σε λανθασμένες και πρόχειρες διαγνώσεις, αλλά να έρθει αμέσως σε επαφή με τον εκπαιδευτικό του παιδιού και στη συνέχεια να αποδεχθεί το γεγονός ότι αν τελικά το παιδί όντως έχει ειδικές μαθησιακές ανάγκες, θα πρέπει να αρχίσει να ΣΥΝΕΡΓΑΖΕΤΑΙ με ολόκληρη την διεπιστημονική ομάδα που θα είναι υπεύθυνη για την πρόοδο του παιδιού και για την κατάκτηση των δεξιοτήτων της ανάγνωσης και της γραφής.

Η γνώμη και η συμβολή του γονέα κρίνεται απαραίτητη και αναγκαία για την ΕΓΚΑΙΡΗ ΚΑΙ ΕΓΚΥΡΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ δυσκολιών ανάγνωσης αλλά και για την ΕΠΙΤΥΧΙΑ κάθε εκπαιδευτικής παρέμβασης.