Ο Ποσειδώνας ήταν στη μυθολογία ένας από τους δώδεκα θεούς του Ολύμπου,
κυρίαρχος και παντοδύναμος θεός της θάλασσας και όλων των νερών (ποταμών,
λιμνών, πηγών).
Ήταν θεός βίαιος και άγριος. Όταν οργιζόταν χτυπούσε την
τρίαινά του στα νερά, ανατάραζε τα κύματα και εξαπόλυε θύελλες. Όλα τα
θαλάσσια τέρατα παρουσιάζονταν με την τρικυμία και προκαλούσαν τον τρόμο
στους ανθρώπους. Τον Οδυσσέα, που τύφλωσε το γιο του Πολύφημο, τον
καταδίκασε να θαλασσοδέρνεται χρόνια ολόκληρα.
Σύμβολα του Ποσειδώνα ήταν η τρίαινα και το δελφίνι. Ο
Ποσειδώνας, ναυτικός θεός, λατρευόταν σε όλη την Ελλάδα, που ήταν κυρίως
ναυτική χώρα.
Νηρέας - Νηρηίδες
Θεός της θάλασσας, αρχαιότερος από τον
Ποσειδώνα. Ζούσε στα παραμυθένια παλάτια του, στο βυθό του Αιγαίου, με τις
πενήντα κόρες του, τις Νηρηίδες, και ήταν ονομαστός για τη σοφία του και τη
μαντική του δύναμη. Μία από τις ονομαστές κόρες του ήταν η θεά Θέτιδα, η
μητέρα του Αχιλλέα.
Οι Νηρηίδες ήταν οι πενήντα θυγατέρες του Νηρέα και της
Δωρίδας. Ήταν νύμφες της θάλασσας, πολύ όμορφες. Είχαν τη δύναμη να
φουρτουνιάζουν και να γαληνεύουν τη θάλασσα. Τους άρεσε να παίζουν
καθισμένες πάνω στις αφρισμένες χαίτες των κυμάτων ή να κάθονται στους
βράχους και να στεγνώνουν τα πυκνά και μακρόσγουρα μαλλιά τους. Ήταν
περήφανες και χαρούμενες για την ομορφιά και την αθανασία τους. Συχνά,
συνόδευαν τα αμάξια των θαλασσινών θεών.