Η καλλιέργεια της ελιάς για εμπορική εκμετάλλευση γίνεται γενικά σε δύο ζώνες, μεταξύ 30 και 45 μοιρών βόρειο γεωγραφικό πλάτος και 30 και 45 μοιρών νότιο γεωγραφικό πλάτος, όπου επικρατούν οι κατάλληλες κλιματικές συνθήκες για την ανάπτυξη και την καρποφορία της.

Η ελιά είναι από τα λίγα αειθαλή καρποφόρα που χρειάζονται την επίδραση του ψύχους για να ανθίσουν.  Οι οφθαλμοί, που σχηματίζονται το καλοκαίρι, έχουν ανάγκη από χαμηλές θερμοκρασίες το φθινόπωρο και τον χειμώνα για να διαφοροποιηθούν σε ταξιανθίες.  Όλες οι ποικιλίες δεν είναι το ίδιο απαιτητικές στο χειμωνιάτικο ψύχος.  Οι πιο απαιτητικές είναι οι ποικιλίες "Χαλκιδικής" και "Άμφισσας", ενώ άλλες, όπως η "Κορωνέικη" και η "Μεγαρίτικη" έχουν ελάχιστες απαιτήσεις.  Ο σχηματισμός ανθοταξιών αρχίζει τον Ιανουάριο-Φεβρουάριο και ολοκληρώνεται σε έξι εβδομάδες.

Μετά τη γονιμοποίηση αυξάνονται τα τοιχώματα της ωοθήκης και σχηματίζεται ο καρπός.  Από την καρπόδεση μέχρι να αναπτυχθεί και να ωριμάσει ο καρπός μεσολαβούν 6-7 μήνες.

Γενικά η καρποφορία της ελιάς συχνά είναι ακανόνιστη σε μερικές περιοχές, κυρίως όπου δεν πραγματοποιείται λίπανση και άδρευση, η καρποφορία κάθε δύο χρόνια είναι ο κανόνας.  Τα δέντρα μπορεί να αποδώσουν μεγάλη σοδειά τον ένα χρόνο και ούτε καν να ανθίσουν τον επόμενο.