ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ – ΣΥΣΤΗΜΑ ΜΕΤΑΔΟΣΗΣ  ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ

«Ο  ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗΣ ΤΩΝ ΙΚΝΑΣ»

Οι Ίνκας 1410-1530 μ.Χ. έφτιαξαν ένα αριθμητικό σύστημα με βάση το 10, για να παρακολουθούν τις καθημερινές δραστηριότητες του μεγάλου πληθυσμού τους (Μέσα σε 200 χρόνια είχαν πληθυσμό 6-12.000.000 άτομα). Το αριθμητικό τους σύστημα βασιζόταν στα κουιπού. Τα κουιπού ήταν περίπλοκα συστήματα σπάγκων με κόμπους που χρησίμευαν για την καταχώρηση και αποθήκευση αριθμητικών πληροφοριών.Το σύστημά τους ήταν δεκαδικό, θεσιακό, μη ψηφιακό.Οι Ίνκας έκαναν τις πράξεις τους χρησιμοποιώντας ένα είδος άβακα, το γιουπάνα. Το γιουπάνα ήταν μια πλάκα χωρισμένη σε τετράγωνα πάνω στα οποία τοποθετούσαν σπόρους καλαμποκιού που τους μετακινούσαν από τετράγωνο σε τετράγωνο για να κάνουν τους λογαριασμούς τους.

Εδώ και δεκαετίες οι επιστήμονες προσπαθούν να δώσουν λύση στο ακόλουθο παράδοξο: ενώ ο πολιτισμός των Ίνκας ήταν ένας από τους πλέον ανεπτυγμένους της αρχαιότητας με σπουδαία τεχνολογικά επιτεύγματα, δεν έχει βρεθεί σε αυτόν  κανένα στοιχείο για χρήση γραφής

Για πολλά χρόνια οι ανθρωπολόγοι δυσκολεύονταν να δεχτούν ότι ο πολιτισμός, που δημιούργησε το Μάτσου Πίτσου, με ένα εξελιγμένο δίκτυο δρόμων και σύστημα υδροδότησης που θα ζήλευαν ακόμη και σύγχρονοι πολιτισμοί, δεν είχε σύστημα γραφής- έστω και στοιχειώδους.

Η αλήθεια μάλλον βρίσκεται ακριβώς στην άλλη πλευρά αφού, όπως όλα δείχνουν, οι Ίνκας δεν είχαν μεν γραπτό τρόπο επικοινωνίας, χρησιμοποιούσαν όμως μια μέθοδο ανάλυσης δεδομένων που έχει πολλά κοινά στοιχεία με το σύστημα δυαδικού κώδικα που χρησιμοποιούν σήμερα οι υπολογιστές! Και όλα αυτά 500 χρόνια πριν ανακαλυφθούν καν οι υπολογιστές!

Το σύστημα μετάδοσης δεδομένων των Ίνκας μέσω υφαντών σπάγκων!

Οι Ίνκας ήταν ένας πολιτισμός με ιδιαίτερη κουλτούρα και ανεπτυγμένη αρχιτεκτονική και αστρονομία. Υπολογίζεται ότι κάποια στιγμή η αυτοκρατορία των Ίνκας  έφτασε και στον αριθμό των 12 εκατομμυρίων κατοίκων ενώ η έκταση της ξεπέρασε τα 600.000 τ.μ. από την Κολομβία μέχρι την Χιλή! Για να υπάρξει σωστή διακυβέρνηση ενός τόσο μεγάλου πληθυσμού είναι σαφές ότι έπρεπε να υπάρχει ένα σύστημα "γραφειοκρατικού" ελέγχου όχι με την σημερινή έννοια του όρου αλλά με την μορφή της καταγραφής των εξουσιών. Καθημερινά οι Ίνκας μετέφεραν και παραλάμβαναν μηνύματα σε μια περιοχή που κάλυπτε σχεδόν όλες τις Άνδεις. Αυτό γινότανε μέσω ενός εκτεταμένου οδικού δικτύου και με την βοήθεια δρομέων.

..

Το εργαλείο που χρησιμοποιούσαν για την μεταφορά των πληροφοριών πέρα από τον προφορικό λόγο ήταν τα Quipu. Τα Quipu ήταν ένα είδος διακοσμητικού υφαντού φτιαγμένο από χρωματιστά νήματα και επινοήθηκε αρχικά από τους Ινδιάνους. Το μεγαλύτερο μέρος των quipu καταστράφηκε από Ισπανούς κατακτητές ενώ όσα σώθηκαν βρέθηκαν κλεισμένα  σε αεροστεγείς σπηλιές μαζί με μούμιες των Ίνκας.

Σήμερα υπολογίζεται ότι υπάρχουν περίπου 600 quipu τα οποία βρίσκονται σε διάφορα μουσεία και συλλογές ανά τον κόσμο. Χάρη σε αυτά οι επιστήμονες κατάφεραν να ανακαλύψουν και να μελετήσουν ένα από τα πλέον εντυπωσιακά στοιχεία του πολιτισμού των Ίνκας: το σύστημα μεταφοράς δεδομένων. 

Τα Quipu αποτελούνταν από έναν οριζόντιο σπάγκο μήκους περίπου ενός μέτρου, πάνω στον οποίο ήταν δεμένοι κατακόρυφα πολλοί άλλοι σπάγκοι διαφόρων χρωμάτων. Αρχικά τα quipu χρησιμοποιούνταν ως αριθμητική μέθοδος με την οποία κατέγραφαν τα διάφορα προϊόντα που μετακινούσαν από περιοχή σε περιοχή.
Ανάλογα με το χρώμα ο κάθε σπάγκος μετρούσε ένα άλλο είδος. Οι λευκοί σπάγκοι αντιστοιχούσαν στο μαλλί, οι κίτρινοι στο χρυσό, οι καφετί στους καρπούς. Στην συνέχεια οι Ίνκας άρχισαν να χρησιμοποιούν την μέθοδο αυτή για να καταγράφουν τους φόρους, τις μετακινήσεις πληθυσμών, ακόμη και  τον αριθμό των στρατιωτών που υπήρχε σε κάθε περιοχή στον οποίο αντιστοιχούσαν τα κόκκινα νήματα.

Είχαν ανακαλύψει τον δυαδικό κώδικα, 500 χρόνια πριν εφευρεθεί ο ηλεκτρονικός υπολογιστής!Μια πιο σύγχρονη έρευνα έγινε από τον ανθρωπολόγο του Harvard, καθηγητή Gary Urton, ο οποίος κατάφερε να μελετήσει 450 από τα διασωθέντα quipu. Τα ευρήματα του, προκαλούν δέος για τον πολιτισμό των Ίνκας:"Τα κορδόνια και οι κόμποι των quipu περιέχουν ένα δυαδικό κώδικα παρόμοιο με αυτόν που χρησιμοποιούν σήμερα οι υπολογιστές, ικανό να μεταβιβάσει περισσότερους από 1.500  χαρακτήρες. Ο δημιουργός του quipu κάθε φορά έπρεπε να πάρει μια απόφαση μεταξύ δύο πιθανοτήτων: παραδείγματος χάρη να κρεμάσει το κορδόνι στο μπροστινό ή στο πίσω μέρος του βασικού οριζόντιου σπάγκου ή να δέσει ένα μάλλινο ή ένα βαμβακερό κορδόνι κλπ. Με δεδομένο ότι οι Ίνκας χρησιμοποιούσαν 24 διαφορετικά χρώματα σπάγκων για την δημιουργία ενός quipu, οι πιθανότητες που τελικά είχαν σε έναν κώδικα 7 bit ήταν 1536."

Με απλά λόγια, εάν δεχτούμε πως όλα αυτά είναι γεγονότα, τότε οι Ίνκας είχαν ανακαλύψει έναν δυαδικό κώδικα που τους επέτρεπε να μεταφέρουν περίπου 1536 μονάδες πληροφοριών και ο όποιος μοιάζει πολύ με αυτόν των σύγχρονων ηλεκτρονικών υπολογιστών. Ο Urton υποστηρίζει ότι με το σύστημα αυτό οι Ίνκας όχι μόνο κατέγραφαν αριθμητικές πληροφορίες αλλά είναι πολύ πιθανό να περνούσαν στα quipu και την ιστορία του πολιτισμού τους.